8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/23599 Karar No: 2018/3283 Karar Tarihi: 26.03.2018
Mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/23599 Esas 2018/3283 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, mala zarar verme suçunun taksirle işlenemeyeceğini ve olası kastla işlenebilmesi için sanığın gerçekleşmesi muhtemel sonuçları öngörmesine rağmen bu sonuçları kabullenmesi ve neticenin gerçekleşmesine aldırmaması gerektiğini belirtmiştir. Söz konusu davada ise sanığın eyleminin taksir düzeyinde kaldığı ve mala zarar verme suçunun taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca, yapılan yeniliklerle mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve bu kapsamda uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri; Türk Ceza Kanunu'nun 5237 sayılı, 151/1 maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve 6763 sayılı kanunun 34. maddesidir.
8. Ceza Dairesi 2017/23599 E. , 2018/3283 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mala zarar verme HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü: Mala zarar verme suçunun kasten veya olası kast ile işlenebileceği, taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı, olası kastla mala zarar verme suçunun işlenebilmesi için, sanığın gerçekleşmesi muhtemel sonuçları öngörmesine rağmen bu sonuçları kabullenmesi, neticenin gerçekleşmesine aldırmaması ve eylemine "olursa olsun" bilinciyle devam etmesi gerektiği, taksir de ise kendi yetenekleri, algılama gücü, tecrübeleri, bilgi düzeyi ve içinde bulunduğu koşullar altında objektif olarak var olan dikkat ve özen yükümlülüğünü öngörebilecek ve yerine getirebilecek durumda olması, ancak neticenin istenmemesine rağmen sonucun meydana gelmesi gerektiği, somut olayımızda sanığın eyleminin taksir düzeyinde kaldığı ve mala zarar verme suçunun taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden, yasal unsurları oluşmayan atılı suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması, Kabule göre de; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 151/1, maddesinde düzenlenen suçun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.