MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK’nın 157/1, 168/2, 62/1, 52/2 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklara yüklenen eylemin TCK"nın 158/1-a maddesi kapsamında kaldığı ve delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu anlaşılmış ise de; halen geçerliliğini sürdüren 10.06.1942 gün 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23.05.2000 tarih ve 111-117 E. K. sayılı kararı ve 27.12.2011 tarih ve 2010/1-158-2011/296 E. K. sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, merci tayini kararları kesin olup, tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, Serik 1. Asliye Ceza Mahkemesi ile Manavgat Ağır Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. CD’nin 29/11/2011 tarih ve 2011/12063-24657 E. K sayılı ilamıyla Serik 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği belirlendiğinden, bu kapsamda yapılan incelemede;
Sanıkların, müştekiyi Cuma pazarında görüp lafa tuttukları, sonrasında sanık ...’in ölen kayınvalidesi için hayır yapacağını belirterek 1.600,00 TL parayı katılana verdiği ve onun cüzdanına koyduğu, sonrasında bunu hocaya okutturup devir yaptıracaklarını belirterek cüzdanı geri aldıkları ve abdest alacağız diyerek ortadan kayboldukları, iddia ve kabul olunan somut olayda, sanıkların eylemlerinin TCK"nın 158/1-a maddesinde düzenlenen “dini inanç ve duyguların istismarı suretiyle dolandırıcılık” suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1) Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği’nin 29. madde 6. fıkrasına göre ""Uzlaştırmacının uzlaşma teklifinde bulunacağı şüpheli, sanık, katılan, mağdur veya suçtan zarar gören ya da kanunî temsilcilerine iletişim araçlarıyla ulaşılamaması hâlinde açıklamalı uzlaşma teklifi büro aracılığıyla yapılır. Bu işlem uzlaştırmacının, büroya başvurarak teklif formunu vermesi üzerine gerçekleştirilir"" hükmüne yer verildiği, Uzlaştırma Yönetmeliği ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ yapması, tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa muhatabın kayıtlı ise bu defa tebligat parçası üzerine adresin MERNİS adresi olduğu ve 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca işlem yapılması belirterek tebliğ yapması gerektiği, somut olayda; sanık ..."a yapılan uzlaşma teklifinin PTT marifeti ile teklif tarihinde cezaevinde olmamasına rağmen Söke T (Eski A 3) tipi cezaevine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın tanınmadığından bahisle iade edilmesi üzerine bu sefer sanık ..."ın eski MERNİS adresine çıkarıldığı, tebligatın alıcının taşındığından bahisle iade edildiği, sanık ... yönünden yukarıda detaylıca açıklandığı üzere uzlaştırma bürosundan bilinen son adresine uzlaşma teklifinin gönderilmesininin talep edilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, uzlaştırma işleminin usulüne uygun olarak yapılmadığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Adli sicil kaydına göre mükerrir olan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 19/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.