11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1832 Karar No: 2019/9956 Karar Tarihi: 24.12.2019
Defter - kayıt ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1832 Esas 2019/9956 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2017/1832 E. ve 2019/9956 K. numaralı kararında, bir vergi denetmeninin iş yeri defter ve belgelerini incelemek üzere çıkardığı tebligatın bizzat işyeri adresinde sanığa tebliğ edilmesi gerektiği ve incelemenin dairede yapılmasına gerekçe oluşturan bir sebep bulunmadığı gerekçesiyle, sanığın ibraz etmediği defter ve belgelerin vergi denetmenliği adresine getirilmesi için sürecin sanık aleyhine tersine çevrilmesinin hukuki dayanağı olmadığı belirtilerek eksik araştırma sonucu mahkûmiyet hükmüne varıldığına karar verilmiştir. Sanığın adli sicil kaydına göre cezaevi koşullarından dolayı erteleme hükümlerinin uygulanamayacağı ve tekerrüre esas sabıkası bulunması sebebiyle TCK'nin tekerrür hükümlerinin de uygulanmamış olduğuna işaret edilmiştir. Kararda, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi de açıklayıcı bir şekilde detaylandırılmıştır.
11. Ceza Dairesi 2017/1832 E. , 2019/9956 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme HÜKÜM : Mahkumiyet
1- 213 sayılı VUK"nin 139. maddesine göre; vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir. İş yeri faal olan mükelleflere, defter ve belgelerin vergi dairesine getirilmesi için yapılan tebligatlar usulüne uygun olmadığında suçun unsurları oluşmayacaktır. Somut olaya gelince, vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkartılan tebligatın, 12.11.2010 ve 04.01.2011 tarihlerinde sanığa bizzat işyeri adresinde tebliğ edilmesi; incelemenin dairede yapılmasını gerektiren nedenler tespit edilmediği için, defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazı için denetmenlik adresine getirilmesi istenerek sürecin mükellef aleyhine tersine çevrilmesi; sanığın, iş yerinde ...isimli muhasebecisinin olduğunu, bütün resmi işlemlerle onun ilgilendiğini söyleyerek suçlamayı kabul etmemesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti açısından, suç tarihinde şirketin hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı VUK’nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin, iş yerinde faaliyetin devam edip etmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, iş yeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespit varsa belgesinin istenmesi, aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği olmayacağı da dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile mahkûmiyet hükmü kurulması, 2- Kabule göre ise; a)Sanığın adli sicil kaydına göre 3 aydan fazla hapis cezasını gerektiren mahkûmiyet hükmü bulunması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK’nin 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden hapis cezasının ertelenmesi b) Adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmamış olması, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.