Defter - kayıt ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1493 Esas 2019/9955 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında, yetkilisi olduğu şirkete ait ticari defter ve belgeleri yasal süresi içinde ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın “... 2009 yılı defterlerini benden istediklerinde kendilerine ibraz etmiştim, ancak ibraz ederken herhangi bir belge almadım, 2009 yılında bu iş yerini terketmek için Vergi Dairesine müraacatta bulundum, ancak üzerime kayıtlı bir araç Irak ülkesinde olduğu için iş yerinin sicilden terkini de tam olarak sağlayamadım, ben işimi bırakmış olmama rağmen halen bu iş yerim benim üzerime gözüküyor. Üzerime atılı suçlamayı kabul etmiyorum...” şeklindeki savunması karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması ve sanığın suç kastı olup olmadığının tespiti için defterlerin daha önce başka bir vergi incelemesi için istenip istenmediği, istenmişse incelemeden sonra kime teslim edildiğinin ilgili vergi dairesine sorulması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile karar verilmesi;
2-Kabule göre de;
a) Defter ve belgeleri gizleme suçunun suç tarihinin defter ve belgelerin istenme yazısının tebliğ tarihi olan 04.11.2013 tarihinden itibaren 15 gün sonrası olan 20.11.2013 tarihi olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığına "26.12.2013" olarak yanlış yazılması,
b) Sanığa sonuç olarak hükmolunan 15 ay hapis cezası uzun süreli olduğu halde, kısa süreli kabul edilerek yasal şartları oluşmadığı halde TCK"nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.