Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hüküm fıkrasında tanık Mehmet hakkında yalan tanıklıktan dolayı suç duyurusunda bulunulmasına karar verilmesi, hüküm niteliği taşımayan suç ihbarını temyizi kabil hale getirmeyeceğinden, katılanlar vekilinin tanık Mehmet hakkında suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçundan suç duyurusunda bulunulması gerektiğine dair temyiz itirazları incelenmeksizin sanık ... hakkındaki beraat kararına yönelik diğer temyiz itirazları gözetilerek yapılan incelemede:
60 yaşındaki sanık ...’un işlettiği eczane içerisinde, yerde, şikayet tarihinden on gün kadar önce eczane çalışanı katılan ... tarafından tesadüfen bulunarak, eczane çalışanlarından sahiplenen olmayınca eve götürülen ve şikayet tarihinden bir gün önce evde müzik dinlerken bilgisayara takılıp, izlenen 2 GB hafıza kartında; iş yeri tuvaletinde gizlice çekim yapıldığının ve eczane çalışanı olan katılan ...’nin ihtiyacını giderdiği esnada kaydedilen görüntüsü ile birlikte toplam beş adet görüntü olduğunun fark edilmesinin ardından, eczane çalışanı olan katılanlar ..., ... ve ...’nin işten ayrılıp, 03.07.2012 tarihinde sanıktan şikayetçi olduklarını beyan etmeleri üzerine başlatılan adli soruşturma kapsamında, sanığın evinde yapılan aramada ele geçirilen ikisi 38, biri 40 beden olmak üzere üç adet kahverengi pantolon ile 43 numara kahverengi erkek ayakkabısının tuvalete gizli kamerayı yerleştiren şahsın üzerindeki pantolon ve ayakkabı ile benzer olduğunun tespit edilmesini müteakip, sanığın; evinde kızına ve torununa ait kıyafetlerde olup, 43 numara ayakkabı giymekle beraber pantolonlarının 54 beden olduğuna, eczaneye gelen müşterilerin yanı sıra eczanede duran eşi ve üst katta avukatlık bürosu bulunan kızı tarafından da kullanılan iş yeri tuvaletine gizli kamera yerleştirmesinin mümkün olmadığına dair savunmasının aksine, sanıkla önceye dayalı bir husumet veya anlaşmazlıkları tespit edilemeyen katılanların, yüzü görünmese dahi üzerindeki pantolonla ayakkabıdan kamerayı yerleştirenin sanık olduğunu anladıklarına dair birbirleriyle uyumlu beyanlarına itibar edilip, sanık ...’un işlettiği eczane içerisindeki tuvalete gizli kamera yerleştirerek, TCK’nın 134/1. madde ve fıkrasındaki görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu zincirleme şekilde işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığa ait bilgisayarlar üzerinde yapılan incelemede silinmiş verilere de erişilmek suretiyle yapılan arama sonucunda herhangi bir gizli kamera kaydına veya olayla ilgili olabilecek sair bir kayda rastlanmadığına; ayrıca, tetkik konusu gizli kamera görüntülerine ait kayıt çözünürlüğünün ve ortam aydınlatmasının iyi olmamasından dolayı kayıt içerisinde görülen pantolon ve ayakkabının markasının, model yapısının, gerçek renk tonunun ve nesneler üzerinde bulunabilen olası ayırt edici yapı ve izlerin net olarak görülememesi nedeniyle tetkik konusu ayakkabı ve pantolona ait görüntüler ile mukayese amacıyla gönderilen ayakkabı ve pantolonlar arasında karşılaştırılmalı bir inceleme yapılmasının mümkün olmadığına dair Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 29.11.2012 tarihli uzmanlık raporu, 07.03.2008 tarihine ait kayıtlara ilişkin kamera açısının, sanığın ve katılanların eşkallerini belirleyecek önemli bir noktayı göstermemesi nedeni ile sanık ya da katılanlar hakkında kesin bir kanaate varılamayacağı, kamerayı yerleştirip kontrol eden şahıs ile kamerayla son olarak uğraşan şahsın aynı kişiler olup olmadığı hususunda her iki kaydın şahısların farklı bölgelerini göstermesi nedeni ile tam olarak bir kanaate varılamadığı, bu sebeple de şüphelinin 2 ayrı şahıs olabileceği, kamera kayıtlarında her ne kadar ses kaydı özelliği olsa da yaşanan olaylar sırasında herhangi bir ses kaydı olmadığı, sadece bir takım seslerin geldiği; ancak, konuşmaların net olmadığı ve konuyu ilgilendiren bir konuşmaya rastlanılmadığı tespitlerini içeren ve polis memuru tarafından hazırlanan 21.05.2013 tarihli bilirkişi raporu, kovuşturma evresinde mahallinde yapılan 12.05.2014 tarihli keşfe dayalı olarak polis memurunca hazırlanan ve eczanenin ön ve arka kısmında iki giriş olup, her iki girişin olayın gerçekleştiği tuvalete gittiğine ve işyerinin ikinci katında olay tarihinde de faaliyet gösteren avukatlık bürosuna ait merdivenlerin bulunduğuna dair açıklamaların yer aldığı 27.05.2014 tarihli bilirkişi raporu, Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 03.03.2015 tarihli uzmanlık raporunda yer alan, “... Tetkik konusu kaydı alan kameranın yerleştirildiği konum ve pozisyon itibariyle şahsın yüz bölgesinin görülmediği, söz konusu görüntüler üzerinde cihazın odaklanamamasına bağlı olarak odak bulanıklığı bulunduğu, söz konusu görüntülere ait kayıt çözünürlüğünün düşük olduğu, bunlara bağlı olarak hedef şahsın yüzüne ait morfolojik yapıların teşhise elverişli görüntü bilgisi içermediği ve el bölgesine ait olası karakteristik izlerin detaylı incelemelere imkân vermediği... Tetkik konusu hedef şahsa ait görüntüler ile mukayese konusu Tuğrul isimli şahsa ait olduğu belirtilen fotoğraflar arasında yapılan karşılaştırmalı incelemelerde; avuç içerisinde bulunan çizgilerin konumları ve şekilleri, elin dış yüzeyinde (elin üst kısmı) derinin fiziki görünümü yönlerinden farklılıklar dikkati çekmiş ve dolayısıyla farklı şahıslara ait olması ihtimal dâhilinde değerlendirilmiş ise de... belirtilen olumsuzluklar sebebiyle sağlıklı bir karşılaştırmalı inceleme yapılamadığından istem doğrultusunda müspet veya menfi herhangi bir kanaat beyanında bulunulabilmesi mümkün olamamıştır. Tetkik konusu kayıt cihazını yerleştiren şahsın cinsiyeti ve giydiği kıyafetlerin niteliğinin tespitine yönelik yapılan incelemelerde; kaydı alan kamerayı yerleştiren şahsın görülebilen kısımlarının fiziki görünümü itibariyle erkek bir birey olması ‘Kuvvetle Mümkün’ olarak değerlendirilmiştir...” biçimindeki tespitler, dosyada mevcut diğer delillerle birlikte değerlendirildiğinde; ayrıca, duruşmanın 11.07.2013 tarihli 3. oturumunda katılanlar vekilince hazır edilip, sanığın olaydan 3-4 ay önce hırsızlık olduğunu söyleyerek kendisinden gizli kamera satın aldığını beyan eden ve duruşmanın 04.06.2014 tarihli 8. oturumunda sattığını iddia ettiği kameraye ilişkin faturanın ibrazı için kendisine süre verilen tanık Mehmet, duruşmanın 23.06.2015 tarihli 15. oturumunda; “... Benim vermeyi taahhüt ettiğim faturaları bulamadım... ben sanığa küçük boyutlu kamera sattım, bu kamerayı sanığın tuvalete takıp takmadığını bilmiyorum... Ben kameraya sattığıma ilişkin fatura kesip kesmediğimi hatırlamıyorum, kestiysem de kim adına kestiğimi hatırlamıyorum...” şeklinde anlatımda bulunmuş olup, şikayete konu çekimi yapan cihazın bulunamaması, hafıza kartının sanığa ait olduğuna dair hiçbir delil olmaması, tanık...’nun; “... Bizim eczanede kullanmış olduğumuz tuvaleti personel kullanmaktadır. Ancak zaman zaman müşteride kullanmaktadır, komşu işyerlerinden kullanan yoktur. Olayın ortaya çıktığı tarihte benim dışımda çalışan erkek yoktu, benden önce ise... ... isimli çalışan vardır. Ben başlamadan 10-15 gün önce işi bıraktı...” biçiminde, duruşmanın 31.10.2013 tarihli 4. oturumundaki anlatımlarına nazaran, olay tarihinde eczanede erkek olarak yalnızca sanığın çalışmaması ve söz konusu tuvaletin sanığın eşi ve kızı tarafından da kullanıldığına dair katılan ...’nün duruşmanın 16.04.2014 tarihli 7. oturumundaki beyanı da dikkate alındığında, şikayete konu görüntülerin iş yeri tuvaletine yerleştirilen gizli kamera ile sanık tarafından kaydedildiğine dair, savunmanın aksine, sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında CMK’nın 223/2-e madde, fıkra ve bendi gereğince beraat kararı verilmesine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 16.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.