Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Mağdur ...’in sanık ...’ye ait iş yerinde çektirdiği düğün fotoğraflarının, düğün tarihinden yaklaşık 2,5 yıl geçmesine ve rızası olmamasına rağmen albüm yapılarak, sanığa ait iş yerine gelen müşterilere örnek olarak gösterilmesinden dolayı sanığın özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Mağdurun kendi üzerinde damatlık ve eşinin üzerinde gelinlik olup, eşiyle yan yana ve poz vermiş şekilde çektirdiği düğün fotoğrafları, mağdurun başkaları tarafından görülmesini ve bilinmesini istemeyeceği özel hayatının gizliliğini ihlal edecek nitelikte görüntüler olarak kabul edilemeyeceğinden, mağdura ait kişisel veri niteliğindeki fotoğrafları, hukuka uygunluk nedenlerinin bulunmamasından dolayı hukuka aykırı olduğunda tereddüt bulunmayan bir yöntemle başkalarının görgüsüne sunan sanığa, iddianamede eyleminin tarif edildiği de nazara alınıp, CMK"nın 226. maddesi uyarınca TCK"nın 136/1. madde ve fıkrasının uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanındıktan sonra, sanık hakkında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, eylemin yalnızca özel hayatın gizliliğini ihlal suçu kapsamında değerlendirildiği yetersiz gerekçelerle sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de:
Mağdurun düğün fotoğraflarının sanık tarafından bilgisi ve rızası dışında kullanılmasının, kişilik hakkının ihlali olabileceği, böylece sanığın söz konusu eyleminin, özel hukuk yaptırımlarını gerektirebileceği; ancak, söz konusu kişilik hakkının ihlalinden dolayı özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun oluşmayacağı; zira, şikayete konu fotoğrafların, mağdurun başkaları tarafından görülmesini ve bilinmesini istemeyeceği özel yaşam alanına ilişkin görüntüler olarak kabul edilemeyeceği gerekçesine dayalı olarak beraat kararı verilmesine ve sanığa yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı açıklanmasına rağmen sanık hakkında CMK’nın 223/2-a madde, fıkra ve bendi yerine olayda uygulama alanı bulunmayan aynı Kanun’un 223/2-c madde, fıkra ve bendi gereğince beraat hükmü kurulması suretiyle CMK"nın 232/6. madde ve fıkrasına uyulmaması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.