MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 09.10.2007 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 06.04.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R


Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin maliki olduğu 1130 ve 626 parsel sayılı taşınmazlar lehine geçit hakkı kurulmasını talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yerel mahkeme hükmünün Dairemizin 31. 10. 2012 tarih ve 2012/10741 E- 2012/12342 K sayılı ilamı ile “Mahkemece, 03.06.2010 tarihinde yapılan keşif sonrasında geçit hakkı istenen taşınmazlar için akdi geçit irtifakı kurulması konusunda davacıya süre verilmiş, davacı tarafın başvurusu üzerine ... İl Özel İdaresi İl Encümeni"nin 16.03.2011 tarihli 113 sayılı kararı ile davacıya ait 436 parsel aleyhine, 628 ve 1130 parseller lehine akdi geçit irtifakı kurulmuştur. Dosya içerisinde bulunan pafta örneği ve krokilerden en uygun alternatifin akdi geçit irtifakının kurulu bulunduğu 436 sayılı parsel üzerinden geçtiği anlaşılmaktadır. Yapılan birinci ve ikinci keşif sonucu alman raporlarda da en uygun alternatifin, üzerinde lehine geçit irtifakı kurulması istenen taşınmazlar için akdi geçit irtifakı kurulan 436 sayılı parselden geçtiği belirtilmiştir. Bu durum karşısında, en uygun geçit alternatifleri 436 sayılı parseldeki akdi geçit irtifakı ile bağlantılı alternatifler olduğundan mahkemece, 422, 423 ve 424 sayılı parsellerin malikleri hakkında dava açılması için kesin süre verilmesi ve bu süre içerisinde dava açılmadığı için davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulü ile 422, 423, 424, 623, 691 ve 1138 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine 1130, 623 ve 436 parsel sayılı taşınmazlar lehine geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyulduğu halde bozma gereği yerine getirilmemiş; en uygun geçit alternatiflerinin 436 sayılı parseldeki akdi geçit irtifakı ile bağlantılı alternatifler olduğu hususu değerlendirilmemiştir. Bu nedenle mahkemece, mahallinde yeniden keşif yapılıp, bilirkişilere kesintisizlik ilkesinin gözetildiği ve akdi geçit hakkının geçtiği yerin gösterildiği kroki düzenlettirilip, bozma ilamında belirtilen şekilde araştırma yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
15.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.