Yargıtay - Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/2597 Esas 2019/7385 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2597
Karar No: 2019/7385
Karar Tarihi: 21.11.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/2597 Esas 2019/7385 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, davacının minibüs işletmeciliği yaparken uygulanan bir karar sonucu aracını dönüştürdüğü ve daha sonra bu kararın iptal edildiği iddiasıyla kendisine ödenen bedelin geri istenmesidir. Davacı vekili, bonoya dayalı olarak alınan bedelin haksız olduğunu belirterek istirdat talep etmiştir. Ancak, davalılar zamanaşımı, husumet ve esastan reddi istemiştir. İlk olarak, mahkeme davayı reddetmiş ancak Daire tarafından bu karar bozulmuştur. Daha sonra, davalılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur, ancak bu istek reddedilmiştir. Kararda çeşitli kanun maddeleri de bulunmaktadır: HUMK 440 ve 442. maddeleri karar düzeltme isteğiyle ilgili olarak, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi ise takdiren para cezası hakkında bilgi vermektedir.

11. Hukuk Dairesi 2018/2597 E. , 2019/7385 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 29/03/2016 gün ve 2014/31 - 2016/100 sayılı kararı bozan Daire"nin 27/02/2018 gün ve 2016/12765 - 2018/1459 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, davacının kendine ait minibüs işletirken Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon kurulunun aldığı 26/10/2007 tarihli karar uyarınca araçların dönüştürülmesi sonucu araç aldığını, daha sonra Koordinasyon Kurulunun kararının İdare Mahkemesince iptal edildiğini, dava devam ederken oda ile S.S. 21 Nolu Özel Halk Otobüsleri Kooperatifi arasında protokol ve tutanaklar düzenlendiğini, protokol şartlarının gerçekleşmediğini, düzenlenen bonoya dayalı olarak alınan bedelin haksız olduğunu ileri sürerek, müvekkilince sebepsiz yere ödenen 38.100,00 TL"nin dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan istirdatına karar verilmesini talep ve dava istemiştir.
Davalılar vekili, davanın zamanaşımı, husumet ve esastan reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davalılar vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınmadığı anlaşılan 92,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 21/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.