MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/2, 522. maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın gece saat 23.30 sıralarında mağdura ait iş yerinin camını kırarak içeriye girip, masanın çekmecesinde bulunan anahtar ile kasayı açıp, kasadan aldığı 228 TL"yi cebine koyduktan sonra görevlilerce iş yeri içerisinde yakalandığının anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d, 116/4 ve 151/1 maddelerinde tanımlanan, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu gözetilmeden, eylem sadece aynı Kanun’un 142/2-d maddesi kapsamında değerlendirilerek lehe olan Kanun belirlenmiş ise de, mağdurun kovuşturma aşamasındaki 24/12/2003 tarihli beyanında “şikayetçi olmadığını” söylediğinin anlaşılması karşısında, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları bakımından şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekeceğinden ve sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 143, 35, 62. maddelerine göre verilecek ceza ile 765 sayılı Kanun"un 493/2, 62. 522 ve 59. maddelerine göre verilecek cezalar karşılaştırıldığında, 765 sayılı Kanun hükümlerine göre verilecek cezanın açıkça sanık lehine olduğu dikkate alındığında, bu husus sonuca etkili görülmemiş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında bozma kararından önce kurulan 30/12/2005 günlü hükümde, hükmolunan hapis cezasının para cezasına çevrilerek TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi ve hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 23/10/2008 gün ve 2007/9699 Esas, 2008/17711 Karar sayılı ilamıyla CMK’nın 231/5-14. maddelerinin değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle bozulması karşısında, her ne kadar daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle hapis cezasının para cezasına çevrilerek ertelenmesine yasal olanak bulunmamakla birlikte, bozma öncesindeki kararın sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, bu defa verilen hapis cezasının para cezasına çevrilmemesi ve ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasına mahkemenin takdiri de gözetilerek “tayin olunan 6 ay 20 gün hapis cezasının 647 sayılı Kanun’un 4. maddesi gereğince günlüğü 9 TL kabulü ile 1800 TL adli para cezasına çevrilmesine ve 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/05/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.