Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7711 Esas 2019/19448 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7711
Karar No: 2019/19448
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7711 Esas 2019/19448 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki alacak davası iş mahkemesinde görülmüş ve davalının temyiz talebi reddedilmiştir. Kararın gerekçesi, 624.01 TL tutarındaki alacak miktarının temyiz kesinlik sınırını aşmamasıdır. Temyiz kesinlik sınırı, sadece taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak belirlenir. Faiz, icra tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Temyiz kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi ve 432. maddesi.
22. Hukuk Dairesi         2019/7711 E.  ,  2019/19448 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    1-Davalı Temyizi Yönünden;
    Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
    Dosya içeriğine göre; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktarın toplamı 624.01 TL olup karar tarihi itibari ile 3.200,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının talep halinde ilgiliye iadesine,
    2-Davacı Temyizi Yönünden;
    Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 17.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.