MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 27/12/2017 tarih ve 2014/1637 E. - 2017/1065 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nce verilen 05/12/2018 tarih ve 2018/760 E. - 2018/1453 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile dava dışı ... tarafından 07.09.2005 tarihinde, davalı şirketin kurulduğunu, müvekkilinin şirketin işleri ve muamelelerini yürütmek amacı ile ilk on yıl için, kurucu ortak olarak şirket müdürü tayin edildiğini, diğer kurucu ortak ...’nın hisselerini noterde düzenlenen hisse devir sözleşmeleri dava dışı ... ve ..."a devrederek şirket ortaklığından ayrıldıklarını, yeni ortaklar kurulunca 23.12.2005 tarihinde, dava dışı ..."ın on yıllığına şirket müdürü olarak seçilmesi konusunda eski ve yeni ortaklarca birlikte imza ile karar alındığını, 10.03.2006 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde "Şirket ortaklarından ..."ın 10(on) yıl şirket müdürü olarak atandığı" hususunun tescil ve ilan edildiğini, ancak yeni ortaklar genel kurulu tarafından, müvekkilinin şirket müdürlüğü görevinin sona erdirilmesi ve imza yetkisinin iptaline ilişkin bir karar tesis edilmediğinden, İstanbul Ticaret Sicil Odası kayıtlarında davacı müvekkilinin, halen şirketin yetkili müdürü olarak görüldüğünü, müvekkilinin bu sıfatı nedeniyle Maliye Bakanlığı tarafından tahakkuk ettirilen vergi ceza ihbarnamelerine muhatap kılındığını ileri sürerek 23.12.2005 tarihi itibarı ile geçmişe dönük olarak, şirket müdürlüğünün iptaline, mümkün olmadığı takdirde, yine bu tarih itibarı ile şirket müdürü olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacının, davalı şirkete 10 yıllığına müdür olarak seçildiği, şirketteki hissesini 21/12/2005 tarihinde hisse devir sözleşmesi ile dava dışı ..."e devretmiş ise de şirket müdürlüğü görevinin devam ettiği, müdürlük görevinin sona erdirilmesi konusunda ortaklar kurulunca alınmış bir karar bulunmadığı, şirket müdürünün şirket ortağı olması zorunluluğunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.