Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3415 Esas 2020/4922 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3415
Karar No: 2020/4922
Karar Tarihi: 12.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3415 Esas 2020/4922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2019/49-2020/14 sayılı kararı ile bir kişi, silahlı terör örgütüne üye olmaktan mahkum edildi. Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği hüküm temyiz edildi ve dosya incelendi. Mahkeme, yargılama sürecinin kanuna uygun olarak gerçekleştiğini, delillerin hukuka uygun olarak toplandığını ve vicdani kanının geçerli olduğunu belirtti. Temyiz dilekçelerinde ileri sürülen diğer nedenler kabul edilmedi. Ancak, Terörle Mücadele Kanunu'nun 5. maddesi uyarınca artırılacak temel ceza belirtilirken, hangi fıkra uyarınca artırıldığı belirtilmediğinden hüküm bozuldu. Hüküm, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi olarak düzeltilerek onaylandı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi, TCK 53, 58/9, 63. maddeleri ve CMK'nın 302/1 ve 303/1-c maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2020/3415 E. , 2020/4922 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.01.2020 tarih ve 2019/49 - 2020/14 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi, TCK"nın 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldığının belirtilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümdeki “3713 sayılı kanunun 5. maddesi” kısmının “3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi” olarak değiştirilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.