Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9293 Esas 2019/9902 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükmün gerekçesinde “2007 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçundan hüküm kurulduğu açıklandığından ve hüküm fıkrasında sanık hakkında VUK‘nin 359/b-1. maddesi uyarınca ceza tayin edildiği belirtildiğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; sanığın 2007 takvim yılında aynı beyanname döneminde birden fazla sahte fatura kullanmak şeklinde gerçekleşen eylemlerine ilişkin olarak, faturaların adet ve tutarları, zarar miktarı, kastın yoğunluğu ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında “2007” olarak yanlış yazılan suç tarihinin, “25.01.2008“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilemeyen 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-“Sahte fatura kullanma“ ve “muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge kullanma“ suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, sanık hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan“ kamu davası açıldığı ve hükmün gerekçesinde sanığın sahte fatura kullanma suçunu işlediği kabul edilmesine rağmen, hüküm fıkrasında muhteviyatı itibarıyla sahte belge kullanma suçundan hüküm kurulduğu belirtilerek, sanık hakkında VUK‘nin 359/b-1. maddesi uyarınca ceza tayin edilmesi suretiyle, gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olunması,
2-5237 sayılı TCK"nin 51/7. maddesinde "hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hâkimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin" belirtilmesi karşısında; mahkemece sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezasının tamamen infaz kurumunda çektirileceğine karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bölümünde yer alan "2007 yılı içerisinde muhteviyatı itibarıyle sahte belge kullanarak vergi kaçırmaktan" bölümü hükümden çıkartılarak yerine "2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan“ ibaresinin yazılması ile hüküm fıkrasının 8. bölümünde yer alan "tamamen" kelimesinden önce gelecek şekilde "kısmen veya" ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.