Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/3411 Esas 2018/238 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 28.10.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine bozmaya uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 22.03.2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, İİK.121 maddesi uyarınca alacaklının açtığı ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda; borçlu ortak ...’nun alacaklısı davacı ... tarafından yapılan icra takibi sonucu İcra Hukuk Mahkemesinden alınan yetki belgesine dayanılarak eldeki dava açılmıştır. Dava tarihi itibariyle davacının İ.İ.K."nun 121. maddesine dayanarak aldığı yetkiyle dava açmakta haklı olduğu, ortaklığın giderilmesi davası devam ederken borçlu ortağın elbirliği payının müşterek mülkiyete çevrilmesi üzerine davacı alacaklının bu payı sattırarak alacağına kavuşma imkanını bulduğu ve bu gerekçe ile davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Buna göre harç, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinden sadece davanın açılmasına sebebiyet veren borçlu davalı ...’nun sorumlu tutulması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 15.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.