Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/661 Esas 2019/9893 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/661
Karar No: 2019/9893
Karar Tarihi: 23.12.2019

Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/661 Esas 2019/9893 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davanın hükmü incelenmiştir. Sanık, defter ve belgeleri gizlemek suçundan mahkum olmuştur. Ancak, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık için, TCK'nin 51. maddesi uyarınca cezası ertelenmiştir. Bununla birlikte, mahkeme kararı yasal ve yeterli olmadığından, CMK'nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar vermiştir. Mahkeme kararında, suç tarihinin yanlış yazıldığı ve hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nin 53. maddesi uygulamasının yeniden değerlendirilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyledir: TCK'nin 51. ve 53. maddeleri, CMK'nin 231. maddesi, 5237 sayılı TCK ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/661 E. , 2019/9893 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1- 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetildiğinde engel adli sicil kaydı olmayan, suçtan doğan somut bir zarar bulunmayıp, yeniden suç işlemeyeceğine dair kanaat oluştuğundan TCK‘nin 51.maddesi uyarınca cezası ertelenen ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesini kabul eden sanık hakkında, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle, şartları oluşmadığından bahisle CMK‘nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- “22.05.2013“ olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2013“ olarak eksik yazılması,
3- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.