Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3055 Esas 2019/8455 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3055
Karar No: 2019/8455
Karar Tarihi: 08.05.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3055 Esas 2019/8455 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkum edildiğini belirtmektedir. Ancak, Üst Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz istemi sonucunda sanık lehine olan hükümlerin belirlendiği ve mahkeme kararının bozulduğu belirtilmektedir. Bu bozulmanın nedenleri şöyle sıralanmıştır:
1) Sanığın cezası, yapılan bir hesap hatası sonucu eksik tayin edilmiştir.
2) İddianamede talep edilmeyen bir ceza maddesinin uygulanması sonucu sanığa savunma hakkı verilmemiştir.
3) Sanığın mala zarar verme suçunda uygulanan kanun maddesi yanlış gösterilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58, 116/4. ve 142/1-b maddelerine atıfta bulunulmaktadır. Ayrıca, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi de kararda detaylı bir şekilde ele alınmaktadır.

2. Ceza Dairesi 2018/3055 E. , 2019/8455 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere ilişkin sanık aleyhine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından, aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 1 yıl 8 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
2- İddianame içeriğine göre sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasının talep edilmediği ve sanığa ek savunma hakkı verilmeden belirtilen maddenin uygulanması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken eylemine uyan uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 151/1 yerine 116/4. olarak yanlış gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.