2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3670 Karar No: 2019/8454 Karar Tarihi: 08.05.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3670 Esas 2019/8454 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Müştekiye ait kapıları kilitli park halindeki aracın çalınması olayı incelenmiş, suç vasfı hakkında yanılgıya düşülerek 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesi yerine 142/2-h maddesi uygulanmıştır. Ancak her iki maddenin de alt ve üst sınırları aynı olduğu için sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararları da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür. Sonuç olarak, temyiz itirazları reddedilerek hükmün onanması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 142/2-d maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2018/3670 E. , 2019/8454 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanık müdafiinin 09.12.2015 tarihli dilekçesi ile müşteki ..."a yönelik eylem nedeniyle kurulan hükme yönelik itirazlarının bulunmadığının bildirilmesi karşısında, temyiz isteminin müşteki ..."ya yönelik eylem yönünden olduğu belirlenerek yapılan incelemede; Müştekiye ait cadde üzerinde kapıları kilitli vaziyette park halinde bulunan aracın kapısının zorlanarak girildikten sonra düz kontak yapılmak sureti ile çalınması şeklindeki eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeyerek, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-d maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması, her iki bentte öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.