1. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/4193 Karar No: 2018/937 Karar Tarihi: 14.02.2018
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/4193 Esas 2018/937 Karar Sayılı İlamı
1. Hukuk Dairesi 2015/4193 E. , 2018/937 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL
Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 14.02.2018 Çarşamba günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı vekili Avukat ... ile temyiz edilen davacı vekili Avukat ... geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ..."un tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dava, paydaşlar arası ecrimisil isteğine ilişkindir. Davacı, maliki olduğu çekişme konusu 410 parsel sayılı taşınmaza, davalının ... Transfer Merkezi Sahası adlı binayı yapmak suretiyle el attığını, davalının açmış olduğu kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescil istemli davanın reddedildiğini ileri sürerek, Ekim 2011 ve Haziran 2013 tarihleri arasında hesaplanmış olan 1.000,00 TL ecrimisilin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı, taşınmazda davacının tek başına malik olmadığını, kamulaştırma davasının temyiz incelemesinde olduğunun ret kararının kesinleşmediğini, taşınmaz üzerinde kamu hizmeti icra edildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Çekişme konusu arsa nitelikli 410 parsel sayılı taşınmazda davacının 6/43 pay, davalının ise 38/412 pay ile paydaş oldukları sabittir. Mahkemece, taraflar ve dava dışı kişiler adına paylı mülkiyet ile kayıtlı taşınmazın otobüs garajı olarak kullanıldığı tespit edilmekle ecrimisile karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Ancak; ecrimisil döneminin başlangıç tarihi olarak 2011 yılının alınması taşınmazın getireceği ecrimisil miktarı hesaplanarak ÜFE uygulanmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken, 2013 yılındaki ecrimisil bedeli tespit edildikten sonra geriye dönük olarak ecrimisil hesabı yapılmıştır. Hal böyle olunca; üç kişiden oluşan bilirkişi heyeti aracılığıyla taşınmazın arsa niteliği göz önünde bulundurularak 2011 yılında getireceği ecrimisil miktarı saptanıp, ÜFE uygulanmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetsizdir. Davalının yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.12.2017 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 1.630.00.-TL. duruşma vekâlet ücretinin temyiz edilenden alınmasına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 14.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.