Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/15366 Esas 2014/5666 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15366
Karar No: 2014/5666

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/15366 Esas 2014/5666 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın birden fazla infaz koruma memuruna karşı görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediği ve bu suçun tek fiil olarak kabul edilip ceza tayininin eksik yapıldığı belirtilmiştir. İftira suçundan ise sanığın etkin pişmanlık hükmünün uygulanamayacağı yanılgısına düşülerek hüküm fazla verilmiştir. TCK'nın 43/2. maddesi gereği ceza arttırılması gerektiği vurgulanmış, TCK'nın 267/2. maddesi ile arttırılan cezanın fazla olduğu değerlendirilip, TCK'nın 269/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükmüne dair düşünce eksikliği yapıldığı belirtilmiştir. TCK'nın 5237 sayılı yasasının 43 ve 269'uncu maddeleri uyarınca karar verilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2013/15366 E. , 2014/5666 K.

GÖREVİ YAPTIRMAMAK İÇİN DİRENME SUÇLARIN İÇTİMAI
ZİNCİRLEME SUÇ
İFTİRADAN DÖNME
ETKİN PİŞMANLIK TAVAZ GEÇME

TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 43
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 269

"İçtihat Metni"

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla infaz koruma memuruna karşı cebir ve şiddet göstererek hukuksal anlamda tek bir fiil ile gerçekleştiren sanık hakkında tayin olunan cezanın TCK"nın 43/2. maddesi ile arttırılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- İftira suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
a- Cezaevinde karışmış olduğu olay nedeniyle müşahade odasına götürülürken infaz koruma memurlarına direnmesi sırasında yaralanan sanığın, iftira suçunun maddi eser ve delillerini uydurma niteliğinde bir eyleminin olmadığı gözetilmeden hakkında tayin olunan cezanın TCK"nın 267/2. maddesi ile arttırılması suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
b- Sanığın, mağdurlar hakkındaki iftirasından Cumhuriyet savcılığındaki 23.01.2009 tarihli beyanı ile döndüğü ancak kovuşturma aşamasında 29.06.2009 tarihli beyanı ile mağdurlara isnad ettiği eylemin doğru olduğunu söyleyerek iftiradan dönme isteğinden vazgeçtiğinin anlaşılması karşısında, TCK"nın 269/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanamayacağının düşünülmemesi
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, tayin olunan sonuç cezanın süresi yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.