Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4407 Esas 2018/5887 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4407
Karar No: 2018/5887
Karar Tarihi: 10.10.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4407 Esas 2018/5887 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın sanığı kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak ve cinsel taciz suçlarından mahkum edilmiştir. İlk derece mahkemesinin kararı incelenirken, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 110. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini yapılmış, bu nedenle bozma yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın cinsel taciz suçu yerine basit cinsel saldırı suçu işlediği tespit edilmiş ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı dikkate alınarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 110. ve 53. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 326. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2015/4407 E. , 2018/5887 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma , cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 110. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ile müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya kapsamına göre sanığın mağdurenin vücuduna dokunarak kendini tatmin etmesi şeklindeki bedensel temas içeren eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde düzenlenen basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde cinsel taciz suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 10.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.