MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.04.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davalılar, kendilerine ait parsellerin yüzölçümü itibariyle küçük olduğunu, başka alternatiflerin değerlendirilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacıya ait 2441 parsel lehine davalı ..."a ait 2446 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı kurulmasına dair verilen kararın adı geçen davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 07.05.2015 tarihli 2014/12538 Esas 2015/5202 Karar sayılı ilamıyla özetle; aleyhine geçit kurulan 2446 parselin yüzölçümü itibariyle küçük olduğu, mahkemece mahallinde yeniden keşif yapılarak fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi de göz önünde bulundurulmak suretiyle 2445 ve 2446 parsellerin ortak sınırından ya da 2444 ve 2431 parseller üzerinden anılan parsel malikleri de davaya dahil edilerek geçit kurulmasının mümkün olup olmadığının araştırılması gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kabulü ile davacıya ait 2441 parsel lehine 2246 ve 2245 parseller üzerinden fen bilirkişisinin 05.06.2016 tarihli raporu ve ekli krokisinde 6 no"lu alternatif olarak J, L ve M harfleriyle gösterilen 155,33 m2"lik kısımda geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- 6100 sayılı HMK’nun 297/2. maddesi gereğince, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Somut olaya gelince, her ne kadar 05.06.2016 tarihli fen bilirkişisi raporu ve ekli krokisinde 6 no"lu alternatif olarak belirtilen güzergahtan geçit hakkı kurulması yerinde ise de aleyhine geçit kurulan taşınmazların parsel numaraları gerçekte 2445 ve 2446 iken hüküm sonucunda 2245 ve 2246 olarak gösterilmesi doğru olmadığı gibi kurulan geçidin eninin belirtilmemesi de doğru değildir.
Bu durumda mahkemece, hüküm sonucunda aleyhine geçit kurulan taşınmazların parsel numaralarının doğru bir şekilde gösterilmesi ve kurulan geçidin eninin belirtilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davalı ..."ın sair temyiz itirazlarının reddine, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
11.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.