MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81/1, 35/2, 29/1, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 9 ay hapis cezası

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafiinin yasal süresindeki temyiz isteminden sonra sanığın cezaevinden göndermiş olduğu 27.02.2017 tarihli dilekçesi ile temyiz hakkında feragat ettiğini belirtmesi karşısında; dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı Kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşıdığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar vermek gerekmiştir.
Dosya kapsamına göre; mağdur ... ile amcası olan sanık arasında alacak verecek meselesinden kaynaklanan bir anlaşmazlık olduğu, olay günü bu nedenle çıkan tartışmanın akabinde sanığın satırla vurarak kol, sırt ve uyluk bölgelerinden beş darbeyle mağduru yaraladığı ve oluşan yaralar nedeniyle kan kaybeden mağdurun bu nedenle hayati tehlike geçirdiği, ayrıca sol üst ekstremitedeki yaralar nedeniyle organlarından işlevinin sürekli zayıflamasına neden olduğu olayda, mahkemenin teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar ceza öngören TCK"nun 35. maddesi uyarınca tehlike ve zararın ağırlığı birlikte değerlendirilerek 14 yıl uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Temyiz dilekçelerinin kapsamı ve temyiz edenlerin sıfatlarına göre; sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümle ilgili olarak; katılan vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 15/05/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.