2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6421 Karar No: 2019/8442 Karar Tarihi: 08.05.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6421 Esas 2019/8442 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiş ancak sanığın iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle ceza alması için 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi çerçevesinde hareket edilmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 145. maddeleri söz konusu edilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2018/6421 E. , 2019/8442 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. 1) Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir . Ancak; Sanığın temyiz dışı suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... ile birlikte müştekiye ait iş yerine, iş yerinin penceresini zorlayıp girerek içeride bulunan 20,00 TL. civarındaki bozuk parayı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminde mahkemenin 26/02/2015 tarihli kararından sonraki Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun anılan ilamından sonraki dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 08.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.