Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/4211 Esas 2019/5825 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4211
Karar No: 2019/5825

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/4211 Esas 2019/5825 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyet kararı verdi. Sanık hakkında daha önce aynı suçtan dolayı verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanık hakkında yargılamaya devam edildi ve hüküm kuruldu. Ancak mahkeme, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi nedeniyle hükmün bozulmasına karar verdi. Kararda geçen kanun maddeleri; 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK\"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ve 5271 sayılı CMK\"nın 232. maddesi ile TCK\"nın 52/2. maddesi olarak belirtildi.

10. Ceza Dairesi 2018/4211 E. , 2019/5825 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :... 38. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232. maddesinin 6. fıkrasına aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının gün para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesine ilişkin bölümündeki ""günlüğü"" ibaresinden önce gelecek şekilde ""TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca"" ibaresinin eklenerek, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.