MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, suç eşyasının kabul edilmesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan İzmir 17. AS. CM 2014/443-2014/737 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin TCK"nın 157/1/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın TCK"nın 157/1. maddesinde tanımı yapılan basit dolandırıcılık suçunun da, uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık ... tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 28.02.2017 gün ve 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı ilamında, 28.06.2014 tarihinden sonra işlenen hırsızlık suçunun bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında işlenmesi halinde eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna uyduğunun belirtilmiş olması karşısında, sanık ...’ın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesine uyduğu gözetilmeyerek, aynı Kanun"un 142/1-a maddesi ile hüküm kurulması,
2-) Suç tarihinde suça konu sigaraların bulunduğu kantin arabasının başından malzeme almak için ayrılan infaz koruma memuru olan tanık ...’ın tekrar arabanın yanına geldiğinde bahse konu sigaraların çalındığını farketmesi akabinde hemen koğuşta yapılan aramada sanık ...’in dolabında suça konu sigaraların ele geçirilmiş olması karşısında; oluşa, tutanaklara, sanığın hayatın olağan akışına uygun düşmeyen, inandırıcı ve samimi olmayan kaçamaklı savunmaları ile tüm dosya içeriğine göre, sanığın, hırsızlık eylemine iştirak ettiği halde, hatalı vasıflandırma ile yazılı şekilde suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanıkların kazanılmış hakkının korunmasına, 19.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.