Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/8830 Esas 2022/17350 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Derik Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -
Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'na 5177 sayılı Kanun'la eklenen 19/son maddesi uyarınca köy boşluğu niteliğindeki taşınmaz üzerinde bulunan muhtesatın kamulaştırma bedelinin tespiti istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince kısmen kabulü ile 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında hüküm kurulmuş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Köy boşluğu niteliğindeki taşınmaz üzerinde bulunan muhtesatın değerinin belirlenmesi için bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki;
2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 19. maddesine 5177 sayılı Kanun ile eklenen fıkrada "Başkası adına tapulu, sahipsiz veya zilyedi tarafından iktisap edilmemiş yerin kamulaştırmasında binaların asgari levazım bedeli, ağaçların ise 11. madde çerçevesinde takdir olunan bedeli zilyedine ödenir." hükmü düzenlenmiştir.
Davaya konu taşınmaz üzerinde bulunan yapının bayındırlık resmî birim fiyatları nazara alınıp yıpranma payı, müteahhit kârı ve işçilik ücreti düşülerek, Kamulaştırma Kanunu'nun 19/son maddesi uyarınca asgari levazım bedeline hükmedilmesi gerekirken, anılan yasa hükmüne aykırı, denetime elverişsiz bilirkişi kurulu raporuna göre hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 2021/1440 Esas, 2022/1591 Karar sayılı hükmünün açıklanan nedenlerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 01.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.