Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/165 Esas 2017/3062 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/165
Karar No: 2017/3062
Karar Tarihi: 11.04.2017

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/165 Esas 2017/3062 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2016/165 E.  ,  2017/3062 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

    KARAR
    1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2- Dava, 24.07.2008 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu bedensel bütünlüğü zarara uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
    Mahkemece, maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmedilen vekalet ücretleri açısından kararda hata bulunduğu açıktır.
    Kararın verildiği 2015 yılında geçerli olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10/2.maddesindeki "Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez." içerikli düzenleme karşısında davacının reddedilen manevi tazminat miktarı üzerinden davalı lehine hükmedilen vekalet ücretinin davacı lehine hükmedilen vekalet ücretini geçer şekilde hükmedilmesi hatalı olmuştur.
    Öte yandan maddi tazminat talebi reddedilmesine rağmen davalılar yararına vekalet ücretine hükmedilmemiş olması da hatalıdır.
    Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmelidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
    1- Hüküm fıkrasının reddedilen manevi tazminat bakımından davalılar yararına vekalet ücretine hükmedildiği bendinden ""1500"" rakamlarının silinerek yerine ""1.000"" rakamlarının yazılmasına,
    2- Hüküm fıkrasına ayrı bir bent halinde ""maddi tazminatın reddi bakımından 1.000,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine"" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflara yükletilmesine, 11.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.