Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
1-Olay günü, gündüz vakti, meskun mahal içi iki yönlü 10 metre genişliğinde parke kaplı yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile 4 yönlü kontrolsüz kavşağa geldiği sırada, kavşağın sol kolundan gelen katılanın sevk ve idaresindeki elektrikli bisikletin ön kısmı ile otomobilin sol ön çamurluk kısmına çarpması şeklinde meydana gelen ve katılanın yüzde sabit ize neden olacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda; oluşa uygun olan kaza tespit tutanağına göre hız sınırı 30 km/s olan yolda 50-55 km/s hızla seyrettiğine dair sanığın 22.12.2015 tarihli duruşmadaki beyanı da göz önünde bulundurulduğunda, kavşağa yaklaşırken hızını azaltmayan sanığın kazanın meydana gelmesinde tali düzeyde kusurlu olduğunun anlaşılması sebebiyle sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, hatalı bilirkişi raporunun oluşa uygun kabul edilmesi ve delillerin hatalı değerlendirilmesi sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi; ayrıca;
2-Bozma ilamına uyulduğu takdirde, sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ""Basit yargılama usulü"" düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK"nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi;
Bozmayı gerektirmiş olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.