Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7690 Esas 2020/7102 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7690
Karar No: 2020/7102
Karar Tarihi: 15.12.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7690 Esas 2020/7102 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçlamasıyla yargılanmış ve beraat etmiştir. Ancak, katılan vekili tarafından temyiz edilen karar, sanığın kusurlu olmadığı halde beraat etmesi sebebiyle kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, karar bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen konularda düzeltme yapılarak onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri CMK'nın 223/2-c-e ve 321. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2019/7690 E. , 2020/7102 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c-e. maddeleri uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, gündüz vakti, meskun mahal içi iki yönlü 5 metre genişliğinde asfalt sokakta sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında, sağda bulunan kaldırımda yürüyen katılanın kendi beyanına göre kaldırımda karşısından gelen bir yayaya yol vermek için yolu kontrol etmeksizin kaplamaya adım atması neticesinde sanığın aracının sağ dikiz aynası ile katılana çarpması şeklinde meydana gelen ve katılanın kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, eksik inceleme yapıldığına, kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın atılı suç bakımından kusuru bulunmadığının anlaşılmasına ve mahkemece de kabulün bu yönde yapılmasına rağmen sanık hakkındaki beraat hükmünün CMK"nın 223/2-c-e maddeleri gereğince verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.