Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9065 Esas 2020/7101 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9065
Karar No: 2020/7101
Karar Tarihi: 15.12.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9065 Esas 2020/7101 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sevk ve idaresindeki otobüs ile karşı istikametten gelen minibüsün çarpışması sonucu bir kişi 3. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, bir kişi ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmıştır. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğunu ve Taksirle Yaralama suçundan mahkum edilmesinin doğru olduğunu belirtmiştir. Ancak, hükümde verilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK'nın 52/3. maddesi ve adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesi belirtilmemiştir. Bu nedenle, hüküm kanuna aykırıdır ve bu konuda karar düzeltmesine gidilerek sanığa 11 ay 20 gün hapis cezası verilmesi yerine 7.000 TL adli para cezası verilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda sanığın ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler de göz önünde bulundurulmuştur. Kanun maddelerine göre; TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/9065 E. , 2020/7101 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; olay günü gündüz vakti, meskun mahal içi iki şeritli iki yönlü asfalt yolda, sanığın sevk ve idaresindeki otobüs ile seyri sırasında kaplamaya giren yayaya çarpmamak için sola manevra yapması neticesinde karşı istikametten gelen minibüs ile karşı istikamete ait şerit içerisinde çarpışmaları neticesinde bir katılanın 3. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, bir katılanın ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafinin kusura, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine ve adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün beşinci paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 11 ay 20 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 350 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 7.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.