Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24473 Esas 2019/19376 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, işçinin fazla çalışma yaptığı halde ücretinin ödenmediğini öne sürerek fazla çalışma ücret alacağının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri, davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmişlerdir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin İmzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda İşyeri kayıtlan, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştınlmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşmıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarım da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Somut uyuşmazlıkta, davacı tanıklarının anlatımından hareketle davacının haftanın 6 günü çalışarak haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu hususu ispatla yükümlüdür. Ne var ki; davacı tanıkları ile işveren arasında husumet bulunduğu bir başka deyişle davacı tanıklarının işveren aleyhine açtıkları davaları olduğu görülmektedir. Başka delillerle desteklenmeden tek başına husumetli tanık anlatımlarına itibar edilerek sonuca gidilemez. Davalı tanıklarının anlatımlarından da davacının haftanın 6 günü çalıştığı sonucuna varılamamaktadır. Şu halde, dosya içerisinde davacının haftanın 6 günü çalıştığını ispata yarar herhangi bir delil bulunmamaktadır. Öte yandan, Dairemiz incelemesinden geçen 2017/11398 ve 2017/11402 esas sayılı dava dosyalarında davacının haftalık çalışma süresinin 5 gün olduğu kabulüne göre fazla çalışmanın hesaplanması gerektiği gerekçesiyle bozma yapılmıştır.
Hal böyle olunca, Mahkemece davacının kabul edilen çalışma saatlerinde ancak haftanın 5 günü çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma alacağının hesaplanması yerine 6 gün çalıştığı kabulüne göre yapılan hesaplama hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Ayrıca, hüküm altına alınan fazla çalışma alacağının "net” mi yoksa "brüt" tutar mı olduğunun hüküm yerinde açıklanmaması da infazda tereddüt yaratır mahiyette görüldüğünden doğru bulunmamıştır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililerine iadesine, 17.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.