Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10152 Esas 2019/17342 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10152
Karar No: 2019/17342
Karar Tarihi: 01.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10152 Esas 2019/17342 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, sanığın tamamlanmış kasten yaralama suçundan sorumlu tutulması gerektiği ve TCK'nin 86/3-e maddesi gereğince silah artırımı yapılması gerektiği, ancak yazılı şekilde silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı verildiği için eksik ceza tayin edildiği belirtilmiştir. Olayın hangi tarafın ilk haksız hareketinden kaynaklandığının belirlenemediği ve TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılmaması nedeniyle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu da belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
-TCK'nin 86/3-e maddesi: Silah artırımı yapılacak durumları belirleyen madde.
-TCK'nin 29. maddesi: Haksız tahrik sebebiyle indirim yapılacak halleri belirleyen madde.
-TCK'nin 53. maddesi: Kişinin hukuki durumunu etkileyen ibareleri içeren madde.

3. Ceza Dairesi 2019/10152 E. , 2019/17342 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre, tarafların birbirine yumruk atmak suretiyle birbirlerini darp ettikleri, akabinde, mağdurun olay yerinden iş yerine doğru koştuğu esnada sanığın satır ile mağdurun üzerine saldırdığı, ancak isabet ettiremeden olay yerine gelen polis memurlarının tarafları ayırdığı olayda, olayın bir bütün olarak değerlendirilerek, sanığın tamamlanmış kasten yaralama suçundan sorumlu tutulması, olayda silahtan sayılan satır da kullanıldığından TCK"nin 86/3-e maddesi gereğince silah artırımı da yapılmak suretiyle hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı verilerek eksik ceza tayin edilmesi,
2) Olay günü sanık ile mağdurun karşılıklı olarak kavga ettikleri, sanığın da yaralandığı ve ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu olayda; mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılmaması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 01.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.