Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/2974 Esas 2020/847 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2974
Karar No: 2020/847

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/2974 Esas 2020/847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, çalınan malzemelerin toplam fiyatının 23.393,74 TL olduğunu belirterek davalıdan bu miktarın olay tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte tahsiline yönelik dava açmıştır. Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesi, davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili tarafından istinaf edilen karar, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından esastan reddedilmiştir. Temyiz istemi üzerine Yargıtay tarafından incelenen kararın temyiz sınırının altında kaldığı ve Bölge Adliye Mahkemesinin kararının kesin olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, davacının temyiz istemi reddedilmiştir.
362/1-a maddesi, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağını belirtmektedir. Ek 1. maddesi uyarınca temyiz sınırı, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibariyle 58.800 TL olarak belirlenmiştir. 346/2. maddesi, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi veya Yargıtay tarafından bu yolda karar verilebileceğini belirtmektedir. HMK'nın 366. maddesi ise bir kararın kesinleşmesine ilişkin hükümleri düzenlemekted

11. Hukuk Dairesi 2019/2974 E. , 2020/847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 31/05/2017 tarih ve 2015/643 E. - 2017/475 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Hukuk Dairesi’nce verilen 11/04/2019 tarih ve 2017/2042 E- 2019/666 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HMK"nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK"nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibariyle 58.800 TL"dir. Her nekadar fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak dava açılmışsa da, davacı vekili dava dilekçesinde çalınan malzemelerin isimlerini, adedini, birim fiyatlarını tek tek sıralayarak çalınan malzemelerin toplam fiyatının 23.393,74 TL olduğunu beyan ederek 23.393,74 TL’nin olay tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Dava değeri 23.393,74 TL olup yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükme yönelik temyiz isteminin REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine,
03.02.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.