Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4390 Esas 2021/2396 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4390
Karar No: 2021/2396
Karar Tarihi: 25.03.2021

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4390 Esas 2021/2396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ardahan Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Sanığın istinaf başvurusu ise Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedildi. Ancak, mağdurenin beyanı ve dosya kapsamı göz önüne alındığında, sanığın suçlarına dair kesin ve inandırıcı delil olmadığı için temel cezaların yeniden belirlenmesi gerektiği belirtildi. Buna göre, çocuğun cinsel istismarı suçundan belirlenen ceza 103/4. maddesiyle artırılırken, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan belirlenen ceza ise 109/3-a maddesiyle artırılarak, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği ifade edildi. Karara, sanık müdafilerinin temyiz itirazlarına uygun olarak, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından bozma kararı verildi. Kanun maddeleri ise şöyle sıralanmıştır:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.3 ve 109/2, 109/3-f, 109/5 maddeleri
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4 maddesi ve fıkrası

14. Ceza Dairesi 2020/4390 E. , 2021/2396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Ardahan Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.05.2019 gün ve 2019/80 Esas, 2019/172 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalarda sanığın evinde ele geçen adli emanetin 2019/142 sırasında kayıtlı kuru sıkı silahı kendisinin gördüğünü, dolayısıyla sanığın söz konusu silahı göstermediğini beyan etmesi, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanığın, olay günü evine çağırdığı mağdureyi silah kullanmak suretiyle alıkoyarak cinsel istismarda bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek mevcut haliyle eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.3 ve 109/2, 109/3-f, 109/5. maddeleri gereğince mahkumiyeti yerine çocuğun cinsel istismarı suçundan belirlenen temel cezanın aynı Kanunun 103/4. ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan belirlenen cezanın ise 109/3-a maddesi ile artırılıp, buna göre de birden fazla nitelikli halin gerçekleştiğinden bahisle temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi nedeniyle söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 23.09.2019 gün ve 2019/1850 Esas, 2019/728 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.