Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9834 Esas 2019/17337 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9834
Karar No: 2019/17337
Karar Tarihi: 01.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9834 Esas 2019/17337 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen cezanın kesin nitelikte olduğunu ve temyiz istemini reddetti. Ancak, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen cezada ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediği için haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan ceza verildiği için hükmü bozdu. Bu karar, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1., 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddelerine göre verildi. 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu\"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun\"a eklenen geçici 2. maddesi de bahsedilen kararın alınmasında etkili oldu.

3. Ceza Dairesi 2019/9834 E. , 2019/17337 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müşteki ..."ye karşı mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık ve müştekinin karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıkları ve müşteki hakkında da sanığı yaralamaktan mahkumiyet verilen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.