Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20567 Esas 2019/19354 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/20567
Karar No: 2019/19354
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20567 Esas 2019/19354 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kıdem tazminatı ve işçilik alacaklarının tahsili üzerine açılmıştır. Mahkeme, davayı kısmen kabul ederek, kısmen reddetmiştir. Taraflar kararı temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara ve delillere göre, davalının tüm, davacının bazı temyiz itirazları reddedilmiştir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının son ücreti konusundadır. Davacı taraf son net maaşının 4.500 TL olduğunu iddia ederken, davalı taraf ise davacının ücretinin aylık brüt 2.730,71 TL olduğunu savunmuştur. Mahkeme davacının ücretini 3.500 TL net/4.885 TL brüt olarak kabul etmiştir. Ancak dosyaya sunulan tediye makbuzları ve ücret bordroları göz önüne alındığında, davacının aylık ücretinin net 4.500 TL olduğu ve talep konusu alacaklar yönünden sonuca gidilmesi gerektiği hatalı bir şekilde karar verildiği belirtilerek, kararın bu yönüyle bozulması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise kararda belirtilmemiştir.

22. Hukuk Dairesi 2016/20567 E. , 2019/19354 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi..
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalının cevabının özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının son ücreti konusundadır.
Somut olayda, davacı taraf son net maaşının 4.500,00 TL olduğunu iddia ederken davalı taraf ise davacının ücretinin aylık brüt 2.730,71 TL olduğunu savunmuştur. Dosya içeriğinden; Mahkemece yapılan emsal araştırmasında ise ... Otelciler ve İşletmeciler Birliği tarafından emsal olarak 2015 yılı için 3.500,00 TL net ücret bildirildiği, mahkemece davacının ücretinin 3.500,00 TL net/4.885,00TL brüt olarak kabul edildiği görülmektedir.
Dosyaya davacının sunduğu imza içeren ve davalı tarafın da açık bir itirazının olmadığı görülen bir kısım 2015 yılına ilişkin farklı tarihleri içerir tediye makbuzları mevcut olup, bu tediye makbuzlarında maaş ödemesi olduğuna dair açıklamalar bulunmaktadır. Temmuz maaş ödemesi açıklamalı tediye makbuzunda belirtilen miktar 2.400,00 TL’dır. Diğer yandan dosyaya yine 2015 yılına ilişkin bir kısım ücret bordrolarının da sunulduğu ve imzalı Temmuz 2015 ücret bordrosundaki net istihkakın 2.108,13 TL olduğu görülmektedir.
Bu durumda, dosyaya sunulan tediye makbuzları ve ücret bordroları birlikte değerlendirildiğinde, davacının aylık ücreti net 4.500,00 TL kabul edilerek talep konusu alacaklar yönünden sonuca gidilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle karar verilmesi hatalı olup kararın bu yönüyle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 17.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.