Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/21056 Esas 2019/19353 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/21056
Karar No: 2019/19353
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/21056 Esas 2019/19353 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme davacının isteğini kısmen kabul etmiştir. Davacı ve davalı kararı temyiz etmiştir. Davacının temyiz talebi süre aşımı sebebiyle reddedilmiştir. Dosyadaki deliller ve kanuni gereklilikler göz önünde bulundurulduğunda davalı temyiz talebi reddedilmiş, hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2016/21056 E. , 2019/19353 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı temyizi yönünden;
Gerekçeli karar 05.05.2016 tarihinde davacı vekiline tebliğ edildiği halde, temyiz süresinin son günü olan 13.05.2016 Cuma gününden sonra, 16.05.2016 tarihinde davacı vekilinin kararı temyiz ettiği ve temyiz talebinin 16.05.2016 tarihinde sekiz günlük temyiz süresi geçirildikten sonra yapıldığı anlaşıldığından; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432. maddesi gereğince, süre aşımı sebebiyle davalı vekilin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
Davalı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 17/10/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.