Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3126 Esas 2019/12844 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında “konut dokunulmazlığının ihlali” ve “mala zarar verme” suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Temel cezanın TCK"nın 116/1 maddesinde öngörülen asgari haddin altında belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay tarihi ile hüküm tarihi arasında iki yıla yakın bir süre geçtiği, ödeme konusunda hiçbir girişimde bulunmayan sanığın zararı gidermek hususundaki beyanın Yargıtay Ceza Kurulu ve Dairenin yerleşik uygulamalarına göre etkin pişmanlık göstermeyeği bu nedenle tebliğnamedeki bozma hususundaki görüşe katılmayarak yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan mala zarar verme suçu yönünden hükmün teblinameye aykırı olarak, konut dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında “hırsızlık” suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nun 51/3. maddesindeki denetim süresi kazanılmış hakka konu olamayacağından, hırsızlık suçundan hükmedilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında belirlenecek denetim süresinin hükmolunan hapis cezası süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "Hükmolunan hapis cezasının ertelenmesi nedeniyle, TCK"nın 51/3 maddesi uyarınca sanığın takdiren 1 YIL SÜREYLE denetime tabi tutulmasına" ifadelerinin çıkarılarak yerine sırasıyla "hükmolunan hapis cezasının ertelenmesi nedeniyle, TCK"nın 51/3 maddesi uyarınca sanığın takdiren 2 YIL SÜREYLE denetime tabi tutulmasına," olarak düzeltilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.