Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13589 Esas 2019/17319 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında mağdur ..."ya karşı kasten yaralama, sanık ... hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama ve sanık ..."ün 6136 sayılı kanuna aykırılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar ve sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ..."e karşı silahla tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Dairemizin bozma ilamı öncesi verilen hükümde, sanıklar hakkında TCK"nin 170/1-c maddesi gereği neticeten "6 ay hapis" cezası ile mahkumiyetlerine karar verildiği, anılan hükümlerin yalnızca sanıklar ve müdafiileri tarafından temyiz edildiği ve aleyhe temyiz bulunmadığı gözardı edilerek, bozma ilamı sonrası yapılan yargılamada sanıkların eyleminin silahla tehdit suçunu oluşturduğu kabul edilerek neticeten “2 yıl hapis” cezasına hükmedilmesi suretiyle kazanılmış haklarının ihlali ile fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
3) Sanık ... hakkında müşteki Hasan"a karşı öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Dairemizin 10.06.2014 tarih ve 2014/1859 Esas - 2014/22879 Karar numaralı bozma ilamı ile, sanık hakkında verilen ilk hükmün "eylemin öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığı hususunun Ağır Ceza mahkemesince tartışılması gerektiği"nden bahisle bozulduğu, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, mağdurdaki yaraların yeri ve niteliği ile müşteki ve sanık arasında önceye dayalı öldürmeyi gerektiren bir husumet bulunmaması hususları da nazara alınarak, sanığın eyleminin ne olduğunun hükmün gerekçesinde, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olarak ve hangi delile neden üstünlük tanındığı tartışılmadan, kararın dayandığı tüm deliller ile bu delillere göre mahkemenin ulaştığı sonuçların ne olduğu belirlenmeden, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirilmeler yapılmadan, gerekçeden yoksun olarak sanık hakkında öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.