Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9264 Esas 2019/17314 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9264
Karar No: 2019/17314

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9264 Esas 2019/17314 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın içtihat metnine konu olan bir davadaki temyiz talebini değerlendirmiştir. Sanık, kendisine meşru müdafaa nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak, dosya kapsamında katılan hakkında açılan bir dava ve verilen bir karar olmadığından, katılanın sanık hakkında verilen kararı temyiz etmediği kabul edilerek, sanığın temyiz talebi incelenmiştir. Mahkeme, temel cezanın üst sınırdan tayin edilmesi suretiyle orantılılık ilkesine aykırı davranıldığı, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gerekçeleriyle hükmü bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (bazı hükümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/9264 E. , 2019/17314 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan ... 18.12.2015 tarihinde verdiği temyiz dilekçesi ile verilen hükmü temyiz etmişse de, temyiz dilekçesinin içeriğinde kendisi hakkında verilen mahkumiyet kararını temyiz ettiğini, kendisine meşru müdafaa nedeni ile beraat kararı verilmesi gerektiğini belirttiği, ancak dosya kapsamında katılan hakkında açılan bir dava ve verilen bir karar olmadığının anlaşılmasına göre, katılanın sanık hakkında verilen kararı temyiz etmediği kabul edilerek, sanığın temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanun"un 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, suç kastındaki yoğunluk, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırı arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken, "cezanın caydırıcılığı ve sanığın mükerrir olması" şeklindeki yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile temel cezanın üst sınırdan tayin edilmesi suretiyle orantılılık ilkesine aykırı davranılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.