Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4486 Esas 2017/7196 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4486
Karar No: 2017/7196
Karar Tarihi: 08.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4486 Esas 2017/7196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıdan alacağının tahsili için açılan dava sonucunda, mahkeme davanın 250 TL ücretin kabul edilmesine karar vermiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölümün miktarı itibariyle kesinleştiği için temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Karar, HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin fıkrası 2'ye göre verilmiştir. Kanun madde, temyizle ilgili parasal sınırın 1.000.000.000 TL olduğunu belirtirken, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren bu miktarın 2.080 TL olduğunu açıklamaktadır. Ayrıca, yerel mahkemelerce verilen hükümlerin temyizine yönelik yapılan başvurularda esas alınacak kanun hükmünün karar tarihinde yürürlükte olan kanun olduğu belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2017/4486 E. , 2017/7196 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 14/12/2015 gün ve 2015/818-2015/1688 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalıdan alacağının tahsilini istemiş, mahkeme davanın 250 TL ücretin kabulüne karar verilmiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalı temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 29,20 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.