Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9730 Esas 2019/17307 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9730
Karar No: 2019/17307
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9730 Esas 2019/17307 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edildi. Kararda, 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü sanık lehine onandı. Ancak, kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü bozuldu. Bunun nedeni, mağdur hakkında gerekli adli tıp raporunun alınmadan hüküm kurulması ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptali nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekliliğiydi. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı da belirtilmişti. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir:
- 6136 sayılı Kanun: Atik ve tehlikeli atıkların kontrolü altına alınması hakkında kanundur.
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Ceza yasağına ilişkin bir madde olup, cezaların infazına ilişkin çeşitli hükümler içermektedir.
- 6723 sayılı Kanun: Cezaların infazı hakkında kanundur.
- 5320 sayılı Kanun: Ceza muhakemesi kanunudur.
- 1412 sayılı CMUK: Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'dur.

3. Ceza Dairesi 2019/9730 E. , 2019/17307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yüzüne karşı açıklanan hükümde, temyiz süresinin ve temyiz yolunun belirtilmediği anlaşıldığından, sanığın Kanun yolu hakkında yanıltılması nedeniyle sanık müdafiine kararın 01.12.2015 tarihinde tebliği üzerine sanık müdafii tarafından 08.12.2915 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek tebliğnamedeki redde ilişkin görüşe iştirak edilememiştir.
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında verilen hapis cezasına yönelik olarak; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
a) Mağdur hakkında Ankara Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 20.05.2014 tarihli raporda, katılanın yaralanması sonucunda "Duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması hususunda raporun düzenlenebilmesi için adı geçenin tedavisi tamamlandıktan ve/veya olay tarihinden 18 ay sonra tedavi gördüğü kurumlardan alınacak ortopedi son durum raporunun (tedavisinin tamamlanıp tamamlanmadığı, tamamlandı ise sekel mahiyetinde arızasının olup olmadığı, sekel mahiyetinde arızası varsa durumu ve derecesini açık ve net ifade eden, hareket açıları ile birlikte) teminen ve kişinin de muayene edilmek üzere Şube Müdürlüğümüze gönderilmesinin uygun olacağı" şeklinde belirtilmesine rağmen söz konusu hususta rapor aldırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.