Mahkemesi : Antalya 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 08/04/2013
Numarası : 2011/600-2013/210

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık yapması nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdirildiğinin işveren tarafından ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde davalı işyerinde 10.09.2007 tarihinden 02.12.2011 tarihine kadar çalıştığını, 10.09.2007-10.10.2007 tarihleri arasında pompa satış görevlisi, 10.10.2007-10.09.2008 tarihleri arasında market satış görevlisi, 10.09.2008-02.12.2011 tarihleri arasında ise istasyon müdürü (saha müdürü) olarak çalıştığını, günde en az 15 saat çalıştırıldığını ileri sürerek fazla mesai ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davacı tanığı E.. A.. davalı işyerinde 2009 yılında çalışmaya başladığını, kendisinin pompacı olarak çalıştığını, davacının müdür olarak çalıştığını, davalı işyerinde 3 ay öncesine kadar 12 saat çalıştıklarını, davacının ise yazın 09.00 dan 23.00/24.00 saatlerine kadar, kışın ise 08.00-21.00/22.00 saatlerine kadar çalıştığını beyan etmiştir.
Tarafların müşterek tanığı Y.. D.. 2007 yılında davalı işyerinde pompacı olarak çalışmaya başladığını, davacının en son müdürlük yaptığını, 2010 yılında müdür olduğunu, ondan önce markette satış sorumlusu olarak çalıştığını, yazın 10.00-21.00, kışın Kasım-Mayıs ayları arasında 09.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiştir.
Davalı tanığı A.. A.. ise kendisinin şoför olarak çalıştığını, davacının saha sorumlusu/müdür olduğunu, davacının önce markette satış görevlisi olduğunu, sonradan müdür olduğunu, gündüz 11.00 de işe geldiğini, kendisinin 16.00 ta işyerinden ayrıldığını, davacının bu nedenle akşam çıkış saatini bilmediğini beyan etmiştir.
Davacı iddiası ve tanık beyanlarından davacının son olarak saha müdürü olarak çalıştığı, öncesinde market satış görevlisi ve pompacı olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Bilirkişi raporunda davacının tanık beyanlarına göre günde 11 saat çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesi ile günde 10 saat çalıştığı, haftada 60 saat çalıştığı, 15 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Davacının fazla mesai hesabının tanık beyanlarına göre ve davacının son olarak görev yaptığı saha sorumlusu/müdür olarak çalıştığı döneme ilişkin çalışma saatleri dikkate alınarak hesaplandığı anlaşılmaktadır. Davacının daha önceki görevleri ile ilgili çalışma saatleri konusunda tanıkların beyanları alınmamıştır. Mahkemece dava dilekçesindeki davacının beyanı ve talebi karşısında davacının davalı işyerinde hangi tarihler arasında hangi işlerde çalıştığı, çalıştığı diğer işlerdeki çalışma saatlerinin ne olduğu tanıklar yeniden dinlenerek ayrıntılı beyanları alınmak suretiyle belirlenmeli, tüm deliller birlikte değerlendirilerek gerekirse ek rapor alınmak suretiyle karar verilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 20/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.