Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8591 Esas 2020/7073 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi:
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52, ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 esas, 2018/20 karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 esas, 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. madde ve fıkrasının yanı sıra 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. madde ve fıkrasının uygulanması, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; olay günü 06:45 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araç ile yerleşim yeri içerisinde, orta refüj ile bölünmüş, üç şeritli yolda seyir halindeyken, kaza mahali olan kontrollü kavşağa geldiğinde, aynı istikamette seyreden ve kırmızı ışıkta beklemekte olan Mustafa Külah"ın sevk ve idaresindeki araca arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tam kusurlu olarak katılan ... basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve 4. derecede kırık oluşacak şekilde, katılan ... ise basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin eksik inceleme ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.