Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8847 Esas 2019/9730 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8847
Karar No: 2019/9730
Karar Tarihi: 18.12.2019

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8847 Esas 2019/9730 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık sahte fatura kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, işletme defterlerine kaydedilen ve KDV indiriminde kullanılan iki faturanın sahte olmadığını ve gerçek ticari ilişki karşılığında alındığını savunmuştur. Mahkeme, bir faturanın ödendiğine dair yeterli delil bulunması nedeniyle sahteliği bilinerek kullanıldığına dair yeterli delil bulunmadığından, TCK'nin 43. maddesi hükmünün uygulanmaması kararı vermiştir. Ancak, diğer faturanın sahteliğini bilerek kullanıldığına dair yeterli delil ve hukuki değerlendirme yapılmadan sanığın mahkumiyet kararı verilmiştir. Karar, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli iptal kararıyla birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 43. maddesi (sahte belge düzenleme)
- TCK'nin 53. maddesi (KDV hukuki niteliği taşıyan faturalarda sahtecilik)

11. Ceza Dairesi 2016/8847 E. , 2019/9730 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında sahte fatura düzenleyicisi olduğu tespit edilen ... Metal Ürünleri İnşaat Paz. Tic. Ltd. Şti tarafından düzenlenen 01.05.2008 tarih ve 41.300 TL bedelli, 23.06.2008 tarih ve 23.604,50 TL bedelli iki adet faturayı işletme defterinin gider bölümüne kaydederek, KDV indiriminde kullandığı iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek, faturaların sahte olmadığını, gerçek ticari ilişki karşılığında alındığını beyan etmesi, Mahkemece 01.05.2008 tarih ve 41.300 TL. miktarındaki fatura bedelinin sanık tarafından 19.06.2008 tarihinde banka havalesi yoluyla ödenmesi nedeniyle sahteliği bilinerek kullanıldığına dair yeterli delil bulunmadığından hükme esas alınmayarak, TCK"nin 43. maddesi hükmünün uygulanmaması karşısında; sanığın tarafları aynı olan 23.06.2008 tarihli faturayı sahteliğini bilerek kullandığına dair yeterli delil ve hukuki değerlendirme yapılmadan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.