Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/2844 Esas 2016/804 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/11/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 15/10/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davacının maddi ve manevi tazminat istemlerinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, olay günü üç adet büyükbaş hayvanını otlamaları için meraya saldığını, hayvanlardan iki tanesinin geri gelmesine rağmen birinin dönmediğini, oğlunun diğer hayvanı davalı komşusunun ağılında bağlı bulduğunu, kendi ağıllarına getirdikten üç gün sonra hayvanın öldüğünü, veteriner tarafından hayvanın zehirlendiği yönünde tespit yapıldığını, davalı hakkında kamu davası açıldığını, cezalandırıldığını belirterek maddi ve manevi zararının tazminini istemiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, ineğin merada bulunduğu, neden zehirlenmiş olduğunun tespit edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dava konusu olayda, davalı hakkında ceza yargılaması sonucunda verilen tecziye kararı hükmün açıklanmasının geri bırakılarak sonuçlandırılmış olup bu karar bir mahkumiyet hükmü olmayıp bağlayıcı nitelikte değilse de gerek ceza yargılamasında gerekse mahkemede toplanan delillere göre eylemin davalı tarafından gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır. Şu durumda dava konusu ineğin olay tarihindeki değeri belirlenip hüküm altına alınması gerekirken yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.