MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde önce reyon görevlisi olarak çalıştığını, bu süre içinde davacının sürekli giriş-çıkış yapmış gibi gösterildiğini, sigorta primlerinin büyük kısmının ödenmediğini, davacının en son, et reyonunda kasap olarak çalıştığını, işten çıkarılmadan önce her hafta görev yerinin değiştirilmek suretiyle psikolojik şiddete maruz bırakıldığını, tüm baskı ve zorlamalara karşı çalışmaya devam etmesi üzerine iş sözleşmesinin 02/01/2013 tarihinde hiç bir yasal ve haklı gerekçe olmaksızın feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 2003, 2006 ve 2008 yıllarında davalı iş yerinde düzensiz bir şekilde çalıştığını ve her seferinde kendi insiyatifiyle iş sözleşmesini tek taraflı feshettiğini, 2011 yılında davalı şirketin Fikirtepe şubesinde işe başladığını ve üç gün üst üste mazeretsiz olarak işe gelmemesi sonucunda iş sözleşmesinin feshedildiğini, 2003,2006 ve 2008 yılları bakımından ibraname imzalayarak fazla çalışma da dahil olmak üzere tüm alacaklarını elde ettiğini, fazla çalışma ücretlerinin tamamının ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Gerekçe - hüküm çelişkisi 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Bu husus 6100 sayılı HMK. nun 298/2. maddesinde de “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” şeklinde özellikle düzenlenmiştir.
Ayrıca Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK. nun 297/2. maddesi “ Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. “ hükmünü içermektedir.
Somut uyuşmazlıkta, Yerel Mahkemece karar gerekçesinde, haftada 12 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek yapılan hesaba itibar edildiği belirtilmesine rağmen, itirazlar üzerine alınan ve haftalık 18 saat üzerinden fazla mesai ücreti hesaplanan 24/06/2014 tarihli ek bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmak suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye sebebiyet verilmesi 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK. nun 297/2 ve 298/2. maddelerine aykırı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
2-Kabule göre, kıdem tazminatı alacağı 13.202,78 TL olarak hesaplanmışken, 13.303,78 TL’ye hükmedilmesi hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz edilen kararın 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK. nun 297/2 ve 298/2. maddelerine aykırı olması sebebiyle BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.