Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/6707 Esas 2020/9905 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6707
Karar No: 2020/9905
Karar Tarihi: 08.10.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/6707 Esas 2020/9905 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendi adına finansal kiralama sözleşmesi ile kiraladığı traktörün kira bedelini ödememesi üzerine hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu ile suçlanmıştır. Ancak inceleme sonucunda finansal kiralamadan doğan davalar ticari dava niteliğinde olduğu için suç, güveni kötüye kullanma suçu değil, söz konusu davaları düzenleyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 155/1. maddesine göre yargılanması gerektiği anlaşılmıştır. Ayrıca sanık hakkındaki şikayetin suç tarihinden 6 ay sonra yapıldığı için kamu davasının düşmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkeme bu nedenlerle sanığın temyiz itirazlarını kabul etmiş ve kararı bozmuştur.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 155/1. maddesi (Güveni kötüye kullanma suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 73/1-2 maddeleri (Suçun zaman aşımı)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8 maddesi (Kovuşturmanın düşmesi)

15. Ceza Dairesi 2020/6707 E. , 2020/9905 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, kendi adına katılan şirketten finansal kiralama sözleşmesi ile kiraladığı traktörün kira bedelini ödememesi üzerine, katılan şirket tarafından 60 gün içerisinde kira bedelinin ödenmesi, aksi takdirde sözleşmenin feshedileceği, takip eden 3 gün içerisinde traktörü teslim etmesi gerektiğine dair sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilen ihtarnameye rağmen sanığın söz konusu traktörü katılan şirkete teslim etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu traktörü ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin, şikayete tabi olan 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, katılan şirket tarafından gönderilen kiralanan traktörün tebliğden itibaren 60 günlük süreyi takip eden 3 gün içinde teslim edilmesi gerektiğine dair ihtarnamenin sanığa 11/01/2010 tarihinde tebliğ edildiği, ihtarnamede belirtilen sürenin bitim tarihi olan 13/03/2010 tarihinde sanık tarafından traktörün teslim edilmediği, bu nedenle 13/03/2010 tarihinin suç tarihi olarak kabulünün gerektiği, katılan şirketin vekili aracılığıyla sanık hakkındaki şikayetinin suç tarihinden 6 ay geçtikten sonra 16/11/2015 tarihinde yapıldığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nın 73/1-2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilmek suretiyle ve yazılı şekilde suç vasfında hataya düşülerek mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.