Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8586 Esas 2020/7066 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi:
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 18:15 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araç ile meskun mahal içi, bölünmüş, zeminin ıslak ve nemli olan yolda seyir halindeyken, kaza mahali olan kontrollü kavşağa geldiğinde, aynı yönde kırmızı ışıkta bekleyen ..."ın sevk ve idaresindeki araca arkadan çarpma şeklinde meydana gelen ve sanığın tam kusurlu olarak iki kişinin basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, katılanlar kendilerini tek vekil ile temsil ettirmelerine rağmen, haklarında ayrı ayrı iki vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyizleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 9. paragrafındaki "her bir katılan açısından ayrı ayrı" ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.