Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1979 Esas 2020/4851 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1979
Karar No: 2020/4851
Karar Tarihi: 12.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1979 Esas 2020/4851 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kırklareli 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından incelenen 2017/310 - 2018/172 sayılı kararda, suçlu olduğu belirtilen kişinin silahlı terör örgütüne üye olması nedeniyle TCK'nın 314/2, 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca hüküm giydiği ve sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin reddedildiği ifade edilmiştir. Hükmedilen cezanın 7 yıl 15 ay yerine 8 yıl 3 ay hapis olarak hesaplanmasına karar verilmiş ve temyiz talebi esastan reddedilerek kararın onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri arasında 314/2 (Terörizmin yayılması), 62/1 (Süreli hapis cezasında hüküm tarihi), 58/9 (Hükümle birlikte infazın ertelenmesi), 53/1-2-3 (Hapishane şartlarının düzenlenmesi ve sınırları) ve 63 (Kamu hizmetlerinden yasaklanma) TCK maddeleri ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi (Terörist faaliyette bulunma nedeniyle verilen cezanın 1.5 kat artırılması) bulunmaktadır.

16. Ceza Dairesi 2019/1979 E. , 2020/4851 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kırklareli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.05.2018 tarih ve 2017/310 - 2018/172 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca
hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Hükmedilen cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Toplanan deliller suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olup, şüpheye yer bırakmamış olması karşısında; temel cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereğince artırılması aşamasında cezanın 7 yıl 15 ay yerine 8 yıl 3 ay hapis olarak hesaplanması, sonuç ceza doğru belirlendiğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kırklareli 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.